Dit jaar werd Yente Phie geboren, in het voorjaar.
Geen mooier seizoen om uit het ei te kruipen dan de lente, en dan heet Yente ook nog eens Duijff met haar achternaam.
Haar opa is ambachtelijk drukker en maakte voor zijn kleindochter een geboorteprent. Met loden letters zette hij tussen een afbeelding met drie bomen mijn gedicht uit Voor altijd
vandaag dat begint met:
Voorbij de bomen ligt het land
waar nog geen voetstap is gezet
Treed binnen, heb geen angst
er wacht een tafel, stoel en bed.
Toen ik het schreef, heb ik geen seconde gedacht dat het land waar nog
geen voetstap is gezet weleens zou kunnen verwijzen naar de nog onbetreden wereld van een boreling.
Maar het past wonderbaarlijk.
De interpretatie van mijn gedicht doet me denken aan het antwoord van een dichter op de vraag wat hij met zijn gedichten bedoelde.
Hij zei: 'Toen ik het schreef wisten God en ik het, nu weet alleen God het.'
En in mijn geval ook de opa van Yente.