oktober 2012
Op weg naar groep 4 zie ik in het lokaal van groep 5 een jongen op een stoel staan. Tim heet hij en hij is jarig en wordt toegezongen door zijn klasgenoten: Lang zal hij leven,
gevolgd door Happy birthday.
Het tweede uur lees ik speciaal voor de jarige job Ik ben jarig voor, uit Leve het nijlpaard! De tekst is van Harrie Jekkers en stond eerder in De kinderverslinder
(Ploegsma 1993), een bundel liedteksten van Harrie en mij, in het geheim samengesteld door broer, vrouw en vriend, ter gelegenheid van mijn 40ste verjaardag.
Ruim tien jaar geleden stonden we samen op het podium met Het verhaal achter de liedjes, daarna hebben we nog samen musicalliedjes geschreven voor Hofplein Rotterdam en toen was de
koek op.
Vannacht droomde ik dat Harrie bij een volgende musical weer samen met mij de liedjes wilde schrijven, waarop ik voorstelde weer te gaan optreden, in kleine zaaltjes met gedichten, liederen &
verhalen.
Het antwoord blijft uit, de wekker gaat en ik moet me haasten om op tijd de trein en de bus naar IJsselstein te halen.
Vorig jaar was ik hier ook en evenals toen op uitnodiging van mijn fysiotherapeut. Ik was bij hem in behandeling voor ongetwijfeld een hamstringblessure en toen hij hoorde dat ik kinderboeken
schreef en regelmatig lezingen gaf op scholen, moest en zou ik in de Kinderboekenweek ook naar De Touwladder, de school van zijn dochter.
Hoe doen we dat, Koos?
Kijk aan zulke vaders heb je wat!
In groep 4 zie ik Lucas in de sneeuw op het bureau van de juf liggen, gekocht bij de plaatselijke boekhandel. Niet dat ze boeken van mij in voorraad hadden, maar bestellen kon altijd:
‘Lucas in de sneeuw, heb ik hier in de computer staan, ik ken het niet, maar het is geschikt voor kinderen van 7 tot 9, staat hier.’
Fijne boekhandelaar! Lucas in de sneeuw gaat over een jongen wiens vader onlangs is overleden en die naar alle waarschijnlijkheid een verhouding had met de buurvrouw tot wie Lucas zich
ook aangetrokken voelt. Niet echt leesvoer voor kinderen in groep 4, lijkt me.
Ik lees de klas dan ook voor uit Bij ons in de straat. De juf is meteen om, dat boek moet ze hebben voor haar groep, dan gaat Lucas in de sneeuw naar groep 8
In groep 5 lees ik Het sneeuwmeisje voor en in de groep van Melle, de dochter van, vertel ik over mijn vader die model heeft gestaan voor de verhalenvader van Keizer. Na afloop laat een
meisje haar gedichten lezen. Een van de gedichten gaat over Sniffie haar konijn, dat ze hem zo mist.
‘Hij is op 9 mei doodgegaan.’
Ik geef haar schriftje terug: ‘Wie weet worden we nog eens collega’s.’
Belachelijk vindt haar klasgenootje.
‘Waarom niet?’ vraag ik.
‘Omdat jij dan allang dood bent,’ is het antwoord.