Voorproefje

Voor altijd november Hier zit ze, mijn moeder op een terrasje aan zee ze warmt haar handen aan een kop hete thee. Het was in november de zon stond al laag nog één keer de zee zien in Kijkduin bij Den Haag. Mijn lieve moeder van zondag en soep u verzachtte mijn pijntjes met pleisters en snoep. Mijn lieve moeder, u nam me op schoot En zei ach jongen wat word je al groot. U lag van mij wakker, ik deed u verdriet u bleef van me houden al begreep u me niet. Mijn lieve moeder, van rust en van rein...

Kon je de klok maar terugdraaien, de tijd terugspoelen als een film, dan spoelde ik hem naar vanmiddag en stroomde het plasje bloed terug in Rocco’s hoofd, dan sloot de wond zich en steeg mijn broer op van het asfalt en vloog hij met een boogje achterwaarts door de lucht, landde hij op Wendy’s scooter en reed hij achteruit naar huis, waar hij de scooter in de schuur terugzette. Vandaar mocht de film weer op gewone snelheid doorgaan, op weg naar een happy end. Dan zat ik nu niet in het...

Negen maanden na de Grote Ramp toen alle mensen verplicht binnen moesten blijven, kon Ooievaarscentrale Eiber & CO het werk niet aan. Het is een komen en gaan van ooievaars met baby's in alle soorten en maten: magere en mollige, grote en kleine, witte en zwarte baby's. Het is zo druk dat Stork, een stokoude ooievaar die eigenlijk al met pensioen is een handje komt helpen. Hij krijgt een lief klein kindje mee met een grappig neusje en lieve oortjes. 'Hou je vast, meisje,' roept Stork. en hij...

Ik had al eerder willen gaan, maar toen werd mijn vader ziek, en Lucia zwanger. Het was niet moeilijk te raden wanneer het was gebeurd. We waren maar één keer met elkaar naar bed geweest. Lucia was blij, blijer dan toen we elkaar die middag bekenden, om het maar eens Bijbels uit te drukken. Het minieme vruchtje in haar schoot dat ons kind moest worden, was precies wat ze nodig had om mij aan haar te binden. Ik had mijn lul in mijn broek moeten houden, maar als je geil bent zit je verstand in...

Ik ben een klein huzaartje Já husárek maly, Tsjechië Ik ben een klein huzaartje maar kan met goed fatsoen helaas niet naar het leger met gaten in mijn schoen. Mijn vader die het hoorde vond het geen bezwaar Hij ga mij nieuwe schoenen nu ben ik een huzaar. Ik ben een huzarintje met huzaren om me heen Van hen zijn er wel honderd van mij is er maar één Al waren het er duizend Ik ga vooraan in de strijd ik ben iedereen de baas ik ben een stoere meid! Ze is iedereen de baas, ze is een stoere...

Op de grens van water en land woonde eens een man met zeegroene ogen die langgeleden was aangespoeld op het strand waar hij van drijfhout een prachtig huis had gebouwd. Hij leefde van de wind en wat de golven hem gaven. Nu eens een stuk touw, dan weer een schoen of een slipper, een reddingsboei, een tros bananen, een emmer of een kokosnoot. (...) De man met de zeegroene ogen zou er nog altijd hebben gewoond als er niet op een dag een fles was aangespoeld, met een landkaart waarop stond: Zoek de...

De wondereik Er stond eens in een bos heel lang geleden een jonge eikenboom die op zekere dag zin kreeg af te wijken van het geijkte pad der eiken en dat eeuwige seizoensgebonden saaie groeigedrag. Dus toen de lente was gekomen en alle eikenbomen keurig baadjes kregen, natuurlijk netjes groen, verdomde hij te bloeien, geen blaadje liet hij groeien, omdat hij het dit jaar eens lekker anders wilde doen. Dus bleef hij in dat voorjaar in zijn eentje tegen alle regels in volkomen kaal. Hij zag de...

1.Waar is Reinaert? Terwijl Reinaert de Vos tijdens het monopolyspelen met zijn kinderen stiekem een briefje van duizend uit de bank jatte en zich tegoed deed aan een kipkluifje, verklaarde Koning Nobel in de paleistuin de jaarlijkse Hofdag voor geopend. 'Fijn dat jullie er allemaal zijn,' sprak hij. 'Ik mis anders mijn oom,' zei Grimbeert de Das. 'Reinaert de Vos. 'Die mis ik ook, zei het hondje Courtois. 'Als kiespijn! Van de week heeft hij op klaarlichte dag een saucisson van me gestolen....

Meneer Max houdt van wandelen. Niet om ergens te komen, maar om ergens te zijn en goed o zich heen te kijken. Zo nu en dan blijft hij stat en haalt hij zijn schetsboek tevoorschijn om te tekenen wat hij ziet. Meneer Max ziet veel. Niet iedereen vindt wat hij tekent mooi. 'Wat een lelijke mensen,' zeggen ze. 'Eenvoudige mensen,' zegt meneer Max. 'Mensen zoals ze zijn en zoals ik ze zie.' Uit: Liebermann, de zee van meneer Max, Leopold (ism Kunstmuseum Den Haag) 2018 Illustraties Annette Fienieg...

Alleen en in zijn eentje Daar loopt hij allen, alleen en in zijn eentje, zijn lichaam nog kleiner dan zijn tas. Daar loopt hij alleen, te dromen in zijn eentje zijn wereld nog groter dan zijn Bostatlas. Hij spreidt zijn jas tot vleugels en de wind die neemt hem mee. Hij zweeft hoog boven het schoolplein en dan landt hij met dt. Daar zit hij alleen, alleen en in zijn eentje, naast het aquarium in de klas. Daar zit hij alleen, en schrijft met zijn vinger de naam van de mooiste maanvis op het...