juni 2012
Het is juni en het regent, en het is koud. Nog even en de rayonhoofden komen bij elkaar.
Ik had er een hekel aan, aan regen totdat Oeps, zo heette ze niet, maar zo noemde ik haar, naar haar stopwoordje oeps! mij vertelde dat ze van regen hield. Toen hield ik ook van regen, maar
eigenlijk van Oeps.
Misschien heb ik daarom wel jaren later dit liedje geschreven:
Regen, regen
niemand houdt me tegen,
ik ga door de regen lekker naar de stad.
Regen, regen
van boven komt de zegen,
spetter mij maar regen, lekker kleddernat.
Regen, regen
langs velden en langs wegen,
ik ben al halverwege
en ben het nog niet zat.
Regen, regen
door straten en door stegen,
stappen door de regen die op de stenen spat.
Regen, regen
in de lenteregen,
kom ik mijn liefje tegen in de grote stad.
Uit: Het regent zonlicht, Lemniscaat, 2010