Brief van mijn moeder

december 2012
Waar was ik toen Anton Pieck stierf en Simon Carmiggelt? In Spanje.
Vijfentwintig jaar geleden huurde ik met vrouw en heel jong kind in La Herradura een flatje om te schrijven. Zo nu en dan ontving ik van mijn moeder een weet-je-wie-er-ook-dood -is-brief, zoals de brief gedateerd op 1 december, zonder jaartal, maar het moet 1987 zijn geweest.
De brief, in lange zinnen zonder leestekens, mijn moeder schreef zoals ze praatte, begint onschuldig: 'Zoo je schreef is het bij jullie 20 graden nu hier is is het koud hoor mistig en af en toe regen is het vliegen met Thijs ook goed gegaan?'
Een paar regels verder valt de eerste dode en in een moeite door de tweede: 'Lezen jullie nog nederlandse kranten als je het nog niet gelezen heb Anton Piek is verleden week gestorven hij is 92 jaar geworden ik moet nog lang adem blijven halen om die leeftijd te bereiken zooals het nu is lukt het wel. Simon Carmiggelt is ook gestorven die was 74 jaar. Ik vond het altijd een aardige man met die korte stukjes op de T.V.'