december 2012
2012 was een vruchtbaar theaterjaar dat begon in Duitsland in Puppentheater Magdeburg, waar op zaterdag 11 februari Die Meerjungfrau in der Badewanne in première ging, een
solovoorstelling geschreven door Tim Sandweg, gebaseerd op Keizer en de verhalenvader.
Later in het jaar volgden reprises van De snoepwinkel van Zevensloten en De club van lelijke kinderen en in Vlaanderen hernam Annas' Steen de voorstelling De saaiste vader
van de wereld, een voorstelling van Bart Embrechts, gebaseerd op mijn gelijknamige boek.
Zelf schreef ik dit jaar twee theaterteksten, twee monologen voor Victor Frederiks voor het project Zingende Beelden, een theatrale rondgang langs de kunstwerken in het Maximapark in Leidsche
Rijn, uitgevoerd op zondag 23 september, en op 15 december was de première van Midden in de winternacht van jeugdtheater Hofplein, mijn eerste musical met Thijs Borsten, gebaseerd
op het sprookje Marfoesjka en de Vorst.
2012 was ook een goed jaar prijzenjaar. In het voorjaar ontvingen Annette Fienieg en ik voor The man in the clouds, de Amerikaanse vertaling van De man in de wolken de
Gerett Burgess Award in de categorie culture & society.
In oktober werd ons prentenboek Bij ons in de straat bekroond met de leespluim van de maand en kreeg ik de Willem Wilminkprijs voor het beste kinderlied 2012 uitgereikt voor Maite
Maria, muziek Thijs Borsten.
Het afgelopen jaar heb ik twee nieuwe prentenboeken aan mijn oeuvre toegevoegd. In januari verscheen Het sneeuwmeisje en in juli Bij ons in de straat, allebei
geïllustreerd door Annette Fienieg.
Vier boeken werden dit jaar herdrukt, De snoepwinkel van Zevensloten (vierde druk), Van wie is dit ei? (achtste druk) De vuurtoren (derde druk) en Bij ons in de
straat (tweede druk). Het boek 1-0 voor buurvrouw Krul kreeg dit jaar bij uitgeverij Zwijsen een tweede leven als Leesleeuw.
Was 2012 een succesjaar? Je zou het haast denken, maar er waren ook minpunten. De vermelding van 11 verkochte exemplaren van Lucas in de sneeuw op de royalty-afrekening in april
(Schande! Er is geen God) even buiten beschouwing gelaten, was de vernietiging van een deel van de oplage van twee van mijn boeken, een treurig dieptepunt dit jaar. Ik schreef er in deze rubriek
een verhaal over dat ik ook op facebook plaatste. Het leverde een stroom aan woedende reacties op. Boeken vernietigen doe je niet.
Verder vertrokken het afgelopen jaar bij Lemniscaat een aantal mensen aan wie ik bijzonder gehecht was en met wie ik heel fijn heb samengewerkt. Niet alle vertrokken medewerkers zijn vervangen
met als gevolg dat hetzelfde werk door minder mensen moet worden gedaan.
Bij voetbal wil een team nog weleens beter spelen als er iemand wordt uitgestuurd, de overgebleven spelers doen alle tien een stapje meer en dat compenseert ruimschoots de uit het veld gestuurde
speler. Maar of deze voetbalwet ook op gaat in de wereld van de uitgeverij valt nog te bezien.
Nu ja, moedig voorwaarts. En er is genoeg om naar uit te kijken.
2013 is het jaar waarop ik mijn dertigjarig jubileum vier als schrijver en dat zal niet onopgemerkt blijven. Mijn uitgever die volgend jaar zelf ook jubileert, bereidt een jubileumbrochure voor
en de maand september zal geheel in het teken staan van mijn jubileum, met o.a. optredens in diverse boekhandels door het hele land.
Begin januari start ik een wekelijkse serie Het verhaal achter… waarin ik zal vertellen over alle boeken die ik de afgelopen dertig jaar heb geschreven, te beginnen met mijn debuut uit
1983: Mooi meegenomen.