augustus 2013
Twee lievelingsknuffels had mijn zoon: Roze Beer en Grijze Muis. Roze Beer heeft hij opgegeten en Grijze Muis heeft hij meegekregen toen hij op kamers ging.
Behalve een knuffel is Grijze Muis ook de tegenspeler van de Rat van Weinig Woorden in het gelijknamige prentenboek uit 1996.
In tegenstelling tot haar naam is Grijze Muis een kleurrijk figuur dat een eigen boek verdiende en in 2000 ook kreeg: Het geheim van Grijze Muis.
In het boek staan tien verhalen met oude bekenden uit mijn eerdere dierenboeken: Kuik en Vark, Groene Poes, Liegbeest, Haas, Kraai en Vreemde Eend. Nieuw is het personage Verre Vriend Vis, die in
zijn witte zeilboot naar zee is vertrokken en aan wie Grijze Muis een brief stuurt in een fles. Verre Vriend Vis komt zelf in het verhaal niet voor. Ik verdenk Grijze Muis ervan dat zij hem heeft
verzonnen, als een onbereikbare liefde, veilig op afstand.
De verhalen in het boek stonden in 1998 in verkorte vorm ook in Okki, het tijdschrift waarop ik als kind een abonnement had.
Goedgelovig als ik destijds was, was ik ervan overtuigd dat Okki iemand was en ook echt bestond. Gelukkig zijn de goedgelovigen nog altijd niet uitgestorven. Na een aantal afleveringen kreeg ik
van de redactie een handgeschreven brief van Jasmijn opgestuurd:
Lieve Okki,
Mijn moeder en ik vinden Grijze Muis het leukst uit Okki en ik vind Luuk en Lotte ook leuk.
Dag. Jasmijn.
Het geheim van Grijze Muis is uitgegeven bij Ploegsma, de uitgever die ik een aantal jaren daarvoor had verruild voor Leopold.
Ploegsma was een zelfstandige uitgeverij van de familie Brinkman. Toen de laatste Brinkman ermee ophield en er zich geen geschikte opvolger aandiende, werd het bedrijf met behoud van naam,
verkocht aan de WPG-uitgevers, waarvan Leopold ook deel van uitmaakt. Met beide uitgevers werd afgesproken dat Ploegsma mijn dierenverhalen zou uitgeven, mijn realistische boeken bleven bij
Leopold.
Ik had hoge verwachtingen van het boek, ik vond de verhalen mooi in al hun eenvoud, de tekeningen van Annette Fienieg prachtig, maar grote recensies bleven uit en waren minder juichend dan ik me
had voorgesteld.
De bespreking van Jan van Coillie in Leesidee van juli 2007 was nog het meest uitgebreid, maar ook kritisch:
‘Typisch voor dit soort verhalen is de onbezorgde sfeer die er heerst, waarin iedereen aardig is voor elkaar, waar ook gewone dingen als een nieuw gordijn voor verwondering zorgen, waar veel
gegeten en gefeest wordt en waar brieven belangrijk zijn. Dezelfde ingrediënten vind je inde dierenverhalen van Toon Tellegen, al zijn die stillistisch en inhoudelijk verrassender. Meinderts
schept een vreemd vertrouwde wereld op kleuterformaat.’
Het boek kreeg ook een bespreking op Mijn stempel, een site waarop kinderen hun mening kunnen geven over boeken die zij hebben gelezen. Was, moet ik zeggen, want per 1 mei 2013 is de
site opgehouden te bestaan.
Ik kan daar niet rouwig om zijn. Het waren doorgaans alles- en daarom nietszeggende liefdesverklaringen aan een lievelingsboek (Ik geef dit boek een 10!).
En verder trok Mijn stempel natuurlijk ook de onvermijdelijke, anonieme liefhebbers van schuttingtaal aan.
Zo gaf ‘lekker batsen’ zijn (of haar, maar ik vermoed zijn) mening over Het geheim van Grijze Muis, aan de hand van een aantal in te vullen standaardopmerkingen.
Het uiterlijk van het boek:
Ik heb het boek om de voorkant gekozen, omdat ik hou van muizen want je kunt ze in je kont stoppen
De belangrijkste personen zijn:
De muis en de dierenverkrachter
De belangrijkste gebeurtenis uit dit verhaal:
Dat ze voor de 100.000.000ste keer gaan batsen want dan gaan ze taart eten (met wiet erin)
Met het ontwikkelen van een eigen mening heeft dergelijk gekalk op de virtuele schutting niets te maken en het is voor mij de reden dat ik geen gastenboek op mijn site heb. Wie mij wil beschimpen
(of bewieroken) ga ik het niet te gemakkelijk maken. Geef mij Jasmijn maar. Ik zie haar zitten, de schrijfkunst nog maar net machtig, zwoegend op haar brief aan Okki, met het puntje van
haar tong uit haar mond.
Het geheim van Grijze Muis, Ploegsma 2000
Dit was aflevering 26 van de serie Het verhaal achter…
Volgende aflevering: Achter de duinen