oktober 2013
De dag begint goed. De trein die het station in rolt en me met een ingecalculeerde vertraging van een kwartier naar Den Haag zal brengen, is versierd met de letters: Lezen doe je in de
leukste trein.
In de gauwigheid herken ik op de trein een citaat uit De Gelukkige Klas, van Theo Thijssen, en de eerste strofe van Bericht aan de reizigers, van de Vlaamse dichter Jan van
Nijlen:
Bestijg nooit de trein zonder uw valies met dromen
Dan vindt ge in elke stad behoorlijk onderkomen.
Ik vind vandaag tijdelijk onderkomen in bibliotheek Segbroek, waar ik vier groepen van CBS De Vliermeent ontvang, twee keer een groep 4 en twee keer een groep 5.
Bibliothecaris Mario Bugni lijkt alle kinderen te kennen, hij vangt ze op bij de deur en gaat ze voor naar een afgesloten voorleesruimte waar hij als inloopmuziekje Klaar voor de start
heeft opgezet, het Kinderboekenweeklied, gezongen door het Kinderen voor Kinderenkoor. De tekst is van Paul van Loon en Tjeerd Oosterhuis.
Een goeie gewoonte om een kinderboekenschrijver te vragen het Kinderboekenweeklied te schrijven – vorig jaar was dat Sjoerd Kuyper- maar de lat mag wel een stuk hoger worden gelegd. Oordeel
zelf:
Ja wij zijn klaar voor de start
Gaan los met heel ons hart
En delen het met iedereen
Ja wij zijn klaar voor de start
Al gaan we knetterhard
We hebben zo veel gemeen
(Enzoverderenzovoort)
Mijn programma vandaag wijkt enigszins af van dat in de voorgaande dagen. Het is 4 oktober, Werelddierendag, en dus zing ik de ene keer Leve het nijlpaard! en lees ik de andere keer een
verhaal uit Het grote boek van Kuik en Vark. Jammer toch dat het boek niet meer verkrijgbaar is!
Tussen de middag trakteert Mario mij op Turkse pizza in eethuis Oz lezzet in de Fahrenheitstraat. De eigenaar van het eethuis begroet elke klant met een vrolijk ‘Dag buurman,’ of je nu
elke dag komt, zoals de agenten van het nabijgelegen bureau Segbroek, of net als ik voor het eerst.
We eten onze pizza op in de bibliotheek en praten over de jaloersmakende gewoonte van Spanjaarden om siësta te houden. Daar zou ik nu ook wel zin in hebben, maar er wacht nog één groep,
gelukkig de leukste groep van de dag, een fijn afscheid van mijn derde boekenbezoek op rij aan Den Haag. Om in sporttermen te blijven: een zuivere hattrick.
In de trein terug naar Utrecht probeer ik Jaap Holm en zijn vrinden uit te lezen, van W.G. van der Hulst, een boek uit 1910.
Ik herlees het boek ter voorbereiding van mijn praatje op 28 oktober in de Lutherse Kerk in Utrecht, tijdens het W.G. van der Hulstfestival.
Het einde van het verhaal haal ik niet, even voorbij Zoetermeer dommel ik weg. Ik ben toe aan mijn siësta.