oktober 2013
De hemel boven de Moerdijkbrug is net zo potloodgrijs als het water van het Hollands Diep, maar eenmaal aangekomen in Bergen op Zoom breekt een waterig herfstzonnetje door de wolken.
Ik ben aan de vroege kant en voor ik doorloop naar boekhandel Quist bestel ik een cappuccino bij Grand Café Hotel De Bourgondiër aan de Grote Markt.
Ik ben een van de eerste klanten, de eigenaar heeft nog tijd voor een praatje. Ik vraag hem waarom zo’n beetje het hele plein wordt ingenomen door een enorme witte feesttent.‘
Voor de oktoberfeesten.’
‘Zo'n uit Duitsland overgewaaide slemppartij met bier en foute muziek?’
Hij is er niet blij mee. Het geeft een hoop herrie en overlast en de muziek is ook niet zijn smaak. Vanavond staat o.a. Thorsten von Lippe Biesterfeld op het programma, volgens kenners de beste
Schlagerzanger van dit moment.
Bergen op Zoom is ook de stad van dichter Anton van Duinkerken. Zijn bronzen beeltenis staat manshoog op het plein. Hij heeft zijn jas uitgedaan en over zijn rechterarm geslagen, alsof hij aan de
wandel is op een aangename najaarsdag. Ik schrijf de regels van het bijbehorende gedicht over in mijn opschrijfboekje:
Wanneer mijn werk gedaan zal zijn
Mijn adem stil, mijn ogen dicht
Geneest mij van de laatste pijn
Dit nooit verloren vergezicht
Mijn werk is nog niet gedaan, ik moet vandaag aan de bak in het voorleescafé op de eerste verdieping van boekhandel Quist waar zich ook de cd-afdeling bevindt. Om tien uur moet ik beginnen, maar
de eerste kinderen met hun ouders komen al binnen.
Dit gaat niet gemakkelijk worden, vermoed ik en mijn vermoeden is juist. Het is lawaaierig en de leeftijd van de kinderen varieert van één tot tien jaar. Bovendien gaat tijdens het lezen het
uitserveren van koffie, thee en taart gewoon door.
Ik sla me er doorheen met het lezen van gedichten uit Verdriet is drie sokken en versjes uit Bij ons in de straat en Bij ons in het circus.
Na een korte pauze zing ik wat herfstliedjes uit De liedjesalmanak en lees ik een hoofdstukje voor uit Meneer Hoedjes vangt een vis.
Na afloop zegt de boekhandelaar enthousiaste reacties gehoord te hebben. Zelf ben ik minder enthousiast. Het was misschien dan wel aardig, maar ik ben bang dat niet al mijn gedichten, versjes en
liedjes zijn overgekomen. Daar was het te onrustig voor. Jammer is ook dat de boekhandel maar een beperkt aantal titels heeft ingeslagen en van een paar titels maar één exemplaar, van
Verdriet is drie sokken bijvoorbeeld en ook van De Liedjesalmanak. Bij het afscheid zijn we het erover eens dat we mijn bezoek iets beter hadden moeten doorspreken.
Nu ja, voor vandaag is het werk gedaan.