april 2014
Onlangs was ik te gast op basisschool Het Volle Leven in Scheveningen. Ik was uitgenodigd om de schoolbibliotheek te openen. Voorafgaand aan de opening liet een van de leerkrachten mij
de school zien; de bibliotheek natuurlijk, maar ook de tuin achter de school en het weitje met kleinvee: geiten, kippen en konijnen. Leren doe je niet alleen uit een boekje (of op de
I-Pad).
Na het doorknippen van het lint bleef ik nog op school voor de boekverkoop. Na een klein uurtje was de loop eruit en kwamen er twee meisje naar mijn signeertafel. Eén van de meisjes droeg een
konijn in haar arm. Het konijn had nog geen naam. Mochten ze hem Koos noemen? Het mocht. Natuurlijk mocht het. Ik bedoel, vorig jaar is er al een school naar me genoemd, dan kon dit konijn er ook
wel bij. Ja toch?
Terug in de trein naar Utrecht dacht ik aan de konijnen die wij vroeger thuis hadden. Onze konijnen gaven we namen van beroemde voetballers van Feyenoord: Beertje (Kreyermaat), Eddie (P.G.) en
Coentje (Moulijn). Uit eigen belang zorgden we goed voor onze Feyenoordkonijnen. Met Kerstmis gingen ze de pan in. Coentje Moulijn smaakte heerlijk. Hoe zou Koos smaken?