juli 2016
Waarin ik tijdens het lezen van een artikel in de Volkskrant van donderdag 28 juli van Sander van Walsum over Oud-Spanje strijders aan Rien Dijkstra moest denken.
Rien, die eigenlijk Rients heette, was een van die Oud-strijders en ik kende hem als stamgast van kollektief kafee De Baas, een progressief links studentencafé (vandaar de K van
Kollektief en Kafee) aan de Biltstraat in Utrecht, waarvan ik met twintig gelijkgestemde vrienden een poosje mede-eigenaar was.
Als Oud-Spanje strijder was Rien in ons rode nest natuurlijk van harte welkom. Wij waren meer dan vrienden, wij waren kameraden, en meerdere malen ging de maandelijkse fooienpot naar de
organisatie Accion Fuego, die opkwam voor Spaanse politieke gevangenen en hun gezinnen, en waarvan Rien een van de oprichters was.
Rien was een reus van een kerel met een grijze baard en een groot rond hoofd. Op zijn zwarte baret droeg hij een speldje van een rode ster, gekocht bij de linkse boekhandel Rooie
Rat, het teken om te laten zien dat je communist of socialist was. Anarchisten droegen een zwarte ster. Ik droeg een witte: alle macht aan de ijsberen.
Rien was slecht ter been en liep met een stok die hij op een dag ook heeft gebruikt om een paar agressieve motorjongens de kroeg uit te jagen toen hij zag dat wij niet durfden op te
treden. Rien wel, die had voor hetere vuren gestaan, bij de Slag om de Ebro bijvoorbeeld, in 1938.
Rien had regelmatig meer op dan alleen zijn baret en moest soms door ons worden thuisgebracht en de trap van zijn bovenhuis op worden gesjouwd.
In 1984 overleed kameraad Dijkstra, een ouwe reus geveld, vijf jaar voor de val van de muur.