december 2017
In januari 2017 schreef ik op deze plek onder de titel Geen vooruitblik het volgende:
Ik heb even geen schrijfplannen. Er zijn wel ideeën. Er zijn altijd ideeën. Maar ik kan niet kiezen en dus nodig ik de ideeën uit mij te kiezen. Kom maar op. Ik ben benieuwd.
Portret - Het jaar is op een haar na gevild en er heeft zich een idee zich naar voren geëlleboogd. Het gebeurde afgelopen maart. Annette Fienieg en ik wilde weer een boek maken
als Het regent zonlicht, een boek met gedichten die ik schreef bij haar tekeningen: een Italiaans landschap, een kluitje huizen, een jongen op een stokpaard, een zwevend
meisje.
Dit keer maakte Annette enkel portretten, waarbij ik dan teksten zou gaan schrijven, hetzij poëzie, hetzij korte tot zeer korte verhalen.
Kijkend naar de portretten, kwam er één tot leven, dat van een jongen van een jaar of zestien, die mij vroeg zijn verhaal op te schrijven. Hij woont op een eiland en wil daar weg, meer wist hij
me niet te vertellen. Waarom hij weg wil en waar hij naar toe gaat, daar had hij geen woorden voor, die moet ik hem geven: ik ben de schrijver.
En daar ben ik dit jaar mee aan de slag gegaan, met hem onder woorden te brengen. Even geduld a.u.b.
Max Liebermannn - Een handjevol gedichten heb ik geschreven, een enkel liedje, een aardig-dus-niet- goed-genoeg prentenboekverhaal, een mislukt eerste hoofdstuk over Reinaert de
Vos, maar ook een geslaagd verhaal over de Duitse schilder Max Liebermann, voor een prentenboek in opdracht van het Gemeentemuseum en uitgeverij Leopold, met illustraties van Annette.
Klein Orkest - In januari en februari werkte ik sinds lange tijd weer samen met Harrie Jekkers. Zijn band Klein Orkest ging weer optreden en hij vroeg
me samen met hem de voorstelling te schrijven.
We bepaalden de volgorde van de nummers en schreven tussenteksten met als rode draad een sprookje over de opkomst en ondergang van een wondereik, exemplarisch voor het verhaal van
Klein Orkest.
Begin november was de eerste try-out. Inmiddels zijn er vijftien optredens geweest van Later is allang begonnen en vroeger komt nog één keer terug, zonder uitzondering voor uitverkochte
zalen.
Ter gelegenheid van de voorstelling verscheen in september bij uitgeverij Rubinstein Roltrap naar de maan, een prentenboek met cd, geïllustreerd door Annette, waarvan binnenkort de
tweede druk verschijnt.
Dag Poes! - Eveneens in september verscheen bij Hoogland & Van Klaveren Dag Poes! een groot formaat prentenboek van Mies van Hout, met gedichten van Bette
Westera, Hans & Monique Hagen, Sjoerd Kuyper en mij.
In de ramsj - Tegenover deze successen staat ook het verramsjen van twee titels: Lucas in de sneeuw en Koning Varken. Ik kwam er bij toeval
achter. Uitgeverij Lemniscaat was het vergeten mij en de illustratoren te melden. Onzorgvuldig, tot put it mildly. Ik heb meteen de rechten teruggevraagd.
Lezen - Net als voorgaande jaren heb ik voorgelezen, meestal alleen, soms samen met Annette, op basisscholen en bibliotheken, met name in de Randstand, een enkele keer wat verder
weg, in Amen, Emmeloord en Gent. Het verst weg was in Oostenrijk in St. Pölten, waar ik in het Duits voorlas uit mijn jongerenboek Lang soll sie leben, genomineerd voor de Oostenrijkse
kinder- en jeugdliteratuurprijs.
Eetlezen - Annette en ik organiseerden het afgelopen jaar in onze werkruimte weer twee eetlezingen, etentjes met collega’s die elkaar tussen de door de gangen door voorlazen uit
Eigen Werk. De eerste eetlezing was in maart en ontvingen we Erna Sassen, Joukje Akveld, Bibi Dumon Tak en Jan Paul Schutten. In november schoven aan: Imme Dros, Harrie Geelen, Annet Schaap en
Daan Remmerts de Vries.
Goud - Het mooiste van 2017 heb ik voor het laatst bewaard: Op 3 oktober ontving ik in de Amsterdamse schouwburg een Gouden Griffel voor Naar het Noorden. Het was goed
te merken dat de prijs mij heel erg gegund werd. Ik weet dat de prijs voor één enkel boek is, maar het voelde aan als een oeuvreprijs.
Moedig voorwaarts!