januari 2018
Nog even over 2017. Net als voorgaande jaren heb ik De avonden van toen nog Simon van het Reve herlezen, elke dag een hoofdstuk, beginnend op 22 december, de dag waarop Frits Egters, de
held van het verhaal, ontwaakte op de eerste verdieping van het huis Schilderskade 66.
Ik nam zijn dromen voor lief, en liep met hem mee van avond naar avond tot ik gisteren aan kwam bij hoofdstuk X, oudejaarsavond:
‘Waarom lig ik hier, alsof ik uitgeput ben?’ (…). ‘Dit is de laatste dag van het jaar,’ dacht hij, ‘tot middernacht is het nog December van dit jaar. Onmiddellijk daarop is het eerste
Januari. Daartussen is niets. Het is koud hier.’
Het is nu halverwege de eerste januari, de oude kalender (Frits van Egters zou kálender lezen, met de klemtoon op de eerste lettergreep) ligt in de papierpak en is vervangen door de
nieuwe. Het jaar 2018 ligt er nog woest en ledig bij, maar er is hier en daar al gezaaid.
Wat hoop ik het komend jaar te oogsten?
Nieuwe boeken - September vorig jaar heb ik op Terschelling een begin heb gemaakt aan Er kwam geen engel aan te pas (werktitel). Een goeie plek om aan het
verhaal te werken, het speelt zich af op een eiland. Of het een boek voor jongeren of voor volwassenen wordt, geen idee. Eerst het verhaal maar eens schrijven. Hopelijk ligt het
najaar 2018 in de winkel, maar het zou ook voorjaar 2019 kunnen worden.
Verder kijk ik uit naar De zee van meneer Max, een kunstprentenboek over de Duitse impressionist Max Liebermann, geïllustreerd door Annette Fienieg. Het verhaal is zo goed als af, de
illustraties bijna. Eind maart wordt het boek gepresenteerd, aan de vooravond van een grote Max Liebermann tentoonstelling in het Haags Gemeentemuseum.
Ik kijk ook uit naar Lucas in de sneeuw. Het boek was er al, maar werd afgelopen jaar door Lemniscaat verramsjt, doodzonde, maar begin februari krijgt het boek van Hoogland & Van
Klaveren een tweede kans, met extra illustraties, sjabloondrukken, van Annette Fienieg.
En dan verschijnt komend jaar ook nog Er was eens een huis, mijn vertaling van The house that once was, van Lane Smith (illustraties) en Julie Fogliano (tekst), een prentenboek
over twee kinderen die een verlaten huis ontdekken:
Er was eens een huis,
diep in het woud.
Ooit was het nieuw,
nu is het oud.
Lezen - Er staan voor het komend jaar alweer een aantal lezingen gepland. Twee lezingen springen er uit: een voor de leerlingen van Havo 2 van het Onze Lieve Vrouwe Lyceum
in Breda en een voor studenten aan de universiteit van Keulen.
Eetlezen - Zeven keer nodigden Annette Fienieg en ik collega-schrijvers uit bij ons aan tafel. In ruil voor drank en spijs vragen wij hen tussen de gangen door aan elkaar
voor te lezen. Ook het komend jaar gaan we door met onze literaire eetsalon. Tot nu toe nodigden we alleen schrijvers uit, we denken er over voor een van de komende eetlezingen ook illustratoren
uit te nodigen.
Kamer 23
In januari gaat in onze winkel- en werkruimte aan de Mayerlaan in Utrecht KAMER 23 van start. Twee schrijvers worden voor publiek geïnterviewd door Len Borgdorff, oud-docent Nederlands,
hoofdredacteur van literair tijdschrift LITER, dichter en columnist. De eerste aflevering is op zondag 28 januari. Te gast zijn Annet Schaap en ik zelve. Het ligt in de bedoeling om eens in de
zes weken een KAMER 23 te organiseren, met telkens twee schrijvers, bij voorkeur een schrijver van kinder- en jeugdboeken, in combinatie met een schrijver voor volwassenen.
Tot zover. Als dat maar allemaal in één jaar past.
Het is al bijna 2 januari, nog 364 dagen te gaan.