februari 2020
Waarin het Nederland van beneden de Grote Sloten zich massaal overgaf aan de jaarlijkse terugkerende verkleedpartij die carnaval heet.
Ik ben er niet van.
Eén keer heb ik, verkleed als degradatiespook, de polonaise gedanst op de carnavalsavond van mijn voetbalclub, de rooms-katholieke sportvereniging GDA, waarvan het eerste elftal dat seizoen stijf
onderaan stond. Ik won met mijn vermomming de eerste prijs: een heel lot in de Staatsloterij.
Na afloop van het hossen in de parochiezaal heb ik langdurig staan zoenen met een boerin, onder het afdakje van de zijingang van de Onze Lieve Vrouwe Tenhemelopnemingkerk.
Er viel geen geld op mijn staatslot.
Met de boerin is het ook niks geworden.
