De man met de zeegroene ogen


Op de grens van water en land woonde eens een man met zeegroene ogen die langgeleden was aangespoeld op het strand waar hij van drijfhout een prachtig huis had gebouwd.
Hij leefde van de wind en wat de golven hem gaven. Nu eens een stuk touw, dan weer een schoen of een slipper, een reddingsboei, een tros bananen, een emmer of een kokosnoot.
(...)
De man met de zeegroene ogen zou er nog altijd hebben gewoond als er niet op een dag een fles was aangespoeld, met een landkaart waarop stond: Zoek de schat.


Uit: De man met de zeegroene ogen, Hoogland & Van Klaveren 2019
Illustraties Sanne te Loo

Prentenboek over een man die op zoek gaat naar een schat en het geluk vindt.