Dit was het jaar (1) Nieuwe boeken


Nog een paar blaadjes en de kalender van 2021 kan worden vervangen voor die van 2022. Veel zal er op schrijfgebied niet meer gebeuren, de balans kan worden opgemaakt. Een terugblik in delen.

 

2021 was het jaar waarin ik vier boeken heb toegevoegd aan de stapel Eigen Werk. In het voorjaar verscheen Stork, een postcoronaprentenboek met illustraties van Annette Fienieg, en in de herfst kwam Stapelbedbroers uit, een jeugdroman over de familie Bakker, een arbeidersgezin eind jaren zestig.
Maandag 28 september heb ik Stapelbedbroers gepresenteerd aan de brugklassers van ‘t Schylger Jouw, op Terschelling, het eiland waar ik een groot gedeelte van Stapelbedbroers heb geschreven.
Beide boeken kregen mooie recensies, op een enkel kritisch geluid na over Stapelbedbroers. Jaap Friso van JaapLeest.nl miste diepgang en stoorde zich aan de ‘onverbloemde racistische opmerkingen zonder context en duiding.’ Vergelijkbare kritiek had Bas Maliepaard in zijn overigens positieve bespreking in Trouw:  ‘de disclaimer voorin had nog wel een wat uitgebreidere inleiding op de tijdgeest mogen geven, zodat de kinderen vanaf tien jaar waar de uitgever op mikt de racistische en vrouwonvriendelijke uitspraken beter kunnen plaatsen.’
Friso en Maliepaard zijn ook van de GPV, de Grote Vriendelijke Podcast, over jeugdliteratuur. Zij hebben op aanvraag nog voor verschijning van het boek het pdfbestand mogen lezen. Ik ging ervan uit dat ze dat wilden om me uit te nodigen voor de GVP. De uitnodiging bleef uit. Jammer, ik had graag met hen van gedachten willen wisselen over hun bezwaar tegen het opnemen van abjecte uitspraken in Stapelbedbroers, zonder context en duiding of waarschuwing vooraf. Het had een interessant gesprek kunnen opleveren, maar waarschijnlijk houden ze het bij de Grote Vriendelijke Babbelbox liever gezellig. (Ook weleens leuk, als schrijver de recensenten recenseren).
In de zomer verscheen bij uitgeverij Ekaré El rey cerdo, de Spaanse versie van Koning Varken (Lemniscaat 2015), een prentenboek waarvoor Stern Nijland destijds de illustraties maakte. Ekaré gaf er de voorkeur aan het verhaal te laten door Emilio Urburuega, een illustrator uit Madrid en groot bewonderaar van Max Velthuijs. De feestelijke presentatie van El rey cerdo was op 9 juni in Madrid, in kinderboekwinkel Kirikú y la brujas.
In december tenslotte kwam er wederom een nieuw-oud verhaal uit, in het Italiaans dit keer: Finalmente Arrabiato, een prentenboek met illustraties van Rebecca Serchi. Finalmente Arrabiato (Eindelijk Boos) is een van de verhalen uit Het grote boek van Kuik en Vark (Leopold 2005). De opbrengst van het boek gaat naar Casa de los Ninos, een opvanghuis voor verwaarloosde kinderen in Peru. Op 11 december is het boek ten doop gehouden in de bibliotheek van San Casciano, nabij Florence. Net als bij de presentatie van El rey cerdo maakte Covid 19 het me moeilijk om er lijfelijk bij aanwezig te zijn.