Er is nog niets gebeurd, alle tellers staan op nul, het nieuwe jaar ligt als een leeg vel papier voor me, klaar om te worden beschreven.
Ik staar ernaar met de ingehouden adem van het kind dat ik ooit was en dat zojuist een nieuw taalschrift van de meester heeft gekregen, mijn in inkt gedoopte pen zwevend boven het papier. Zolang
ik er niet in schrijf, heb ik geen fouten of vlekken gemaakt.
Ik zie mezelf staan aarzelend bij de poort van mijn ouderlijk huis, het is ochtend en winter, het heeft gesneeuwd. Er heeft nog niemand in gelopen.
Ik haal diep adem en zet de eerste stap, vrolijk en vernietigend.