Veertig jaar geleden schreef ik mijn eerste kinderboek: Mooi meegenomen (Ploegsma 1983).
‘Heb je het boek weleens teruggelezen,’ wilde mijn zoon laatst weten.
Dat had ik, ik speelde met de gedachte het boek, dat nergens meer verkrijgbaar is, ook niet in de bibliotheek, opnieuw uit te laten geven om mijn veertigjarig schrijverschap luister bij te
zetten.
Ik zag ervan af.
Met het verhaal is niks mis, maar ik zou het grondig moeten herschrijven, niet omdat het niet meer door de beugel van de tijdgeest kan, maar omdat ik inmiddels een betere schrijver ben geworden,
geen andere.
Aan de tijdgeest laat ik me weinig gelegen liggen; aan moralisme, of deze nu progressief-woke is of conservatief-rechts, heb ik een zusje dood.
Er zijn maar twee soorten boeken, goed geschreven en slecht geschreven boeken, en wat mij betreft kunnen alleen de eerste door de beugel.