Waarin ik me voorstelde dat een kind de krant opensloeg en tot haar verbazing haar moeder uitbundig juichend op de foto zag staan. Haar moeder, zag ze dat nou goed? Ze zag het goed. Maar waarom moest haar moeder zo juichen? Was het toen haar broertje geslaagd was voor zijn zwemdiploma? Of moest haar moeder juichen toen de uitslag van haar doorstroomtoets bekend werd? Of was het toen ze te horen kreeg dat opa binnenkort een lintje krijgt omdat hij 25 jaar bij de vrijwillige brandweer in het dorp...
waarin er doden vielen op het slachtveld, heel veel doden. De wapenhandelaars wrijven zich in de handen. De wind is gedraaid, de Koude Oorlog is terug. Er was een tijd dat ik afscheid nam van de ING, de bank belegde ook met mijn dubbeltjes en kwartjes in wapens en ik wilde geen bloed aan mijn handen, ook niet een beetje bloed. Dat wil ik nog steeds niet, maar Oekraïne moet gesteund en Europa moet rearmed. Geen woorden maar wapens. Er was een tijd dat ik PSP stemde, de Pacifistisch...
De wonderlijke wereldreis van Zebedeus, met illustraties van Annette Fienieg, staat op de shortlist van de prijs voor het beste filosofische kinderboek 2024, waarin Zebedeus de Beer op zoek gaat naar het einde van de wereld en onderweg de meest wonderlijke figuren tegen komt: een kikker met liefdesverdriet, een konijn dat eigenlijk een duif is en een beeldhouwer die nog nooit iets heeft gemaakt. Zebedeus doet het goed bij de filosofen, vorig jaar werd Zebedeus en het ganzenbord van Wisse ook al...
De schelmenstreken van Reinaert de Vos, mijn bewerking van het bekende middeleeuwse dierenepos, is opnieuw herdrukt, de zesde druk alweer. Het boek, met schitterende illustraties van dertien verschillende illustratoren, van Carl Cneut tot Sylvia Weve, was Boek van de Maand bij DWDD en is bekroond met een Vlag & Wimpel van de Griffeljury. Te koop in de boekwinkel of (met handtekening!) rechtstreeks bij mij te bestellen.
Op 13 juli 2024 vond er een mislukte moordaanslag plaats op Donald Trump, hij kwam er met een schampschot aan zijn rechteroor vanaf. ‘God heeft me gered,’ beweerde Trump in zijn speech van 20 januari jongstleden. Klopt het dat God hem heeft gered? Tijd om te factchecken en omdat Mark Zuckerberg het niet meer doet, besloot ik het zelf te doen. Ik belde God en nadat ik zeker anderhalf uur in de wacht had gestaan, kreeg ik Hem eindelijk aan de lijn. ‘Het klopt en het klopt niet,’ sprak God...
Wie is je vader, wie is je moeder? Leuk dat u dat vraagt. Ik ben het afgelopen jaar bijna onafgebroken met die vraag bezig geweest, ik ben er nog niet uit. Het komend jaar ga ik ermee door, ergens in het najaar hoop ik dan iets van een antwoord te hebben gevonden, te lezen in de roman Zien wat van gisteren overbleef. Mooie titel, een kinderboek? Een boek voor volwassen. Nee, niet zeggen. Wat niet zeggen? Eindelijk een echt boek, niet zeggen. Ik houd mijn mond al. Fijn, vraag me anders of ik het...
Ik heb een pleurishekel aan eindejaarslijstjes, zeker als ik er niet in voorkom, zoals in de Grote Vriendelijke Honderd 2024, een lijst met de favoriete honderd kinderboeken aller tijden. Maar ja die lijst is dan ook samengesteld door lezers met het geheugen van een eendagsvlieg. Er is geen God. Helemaal tot daaraantoe, ware het niet dat er van de top 100, een initiatief van Bas Maliepaard en Jaap Friso, posters worden gemaakt die door het hele land in scholen, bibliotheken en boekwinkels...
Zondag 22 december ben ik als BL’er (Bekende Loosduiner) hoofdgast in Villa Ockenburgh, in het programma OCK-gasten. Ik word geïnterviewd over mijn jeugd in Loosduinen, mijn werk als schrijver en mijn samenwerking met Harrie Jekkers en recentelijk ook met mijn broer Aad, met wie ik de voorstelling Stapelbedbroers speel, die in 2025 te zien is in Villa Ockenburgh. Er is muziek van de Maxima’s, er zijn openpodiumoptredens en verhalen van Jacob Westerbaen, grondlegger van Villa Ockenburgh....
Stapelbedbroers, de voorstelling van mij en mijn broer Aad (onderste bed), is na een aantal succesvolle optredens in Utrecht, Zutphen en Den Haag dit jaar nog te zien in Ruinen (Drenthe) tijdens het muziek- en literatuurfestival Winterzinnen. We treden twee keer op met een aangepaste versie van 35 minuten, een intieme voorstelling met afwisselend verhalen en gedichten over onze gezamenlijke jeugd in Den Haag, over schrijvers en boeken, de liefde en de dood. En soms sijpelt het wereldnieuws...