Deze week ligt de zeventiende druk van De club van lelijke kinderen in de winkel. Het boek, met illustraties van Annette Fienieg, verscheen voor het eerst (bij Ploegsma) in 1987, en is daarmee mijn oudste titel die nog in druk is. Meer weten over het ontstaan van het verhaal, de recensies, de verschillende omslagen, de pocketedities en de diverse musical- en filmbewerkingen? Klik hier

Waarin ik op BlueSky een zwartwit foto zag van een Hongaars Joods meisje, Julika Remenyi, geboren op 1 mei 1941. In juni 1944 werd ze gedeporteerd naar Auschwitz waar ze in de gaskamer werd vermoord. Een bericht van Auschwitz Memorial. Nooit meer oorlog? In de zaterdageditie van de Volkskrant zag ik een kleurenfoto van Suwar Ashur, een sterk ondervoed Palestijns jongetje, vijf maanden oud. De kop boven het artikel, een uitspraak van Amande Bazerolle, noodhulpcoördinator Artsen Zonder Grenzen,...

Waarin Frits Spits, presentator van De Taalstaat, opriep tegenwicht te bieden aan de hedendaagse oorlogsretoriek en mee te doen aan de Beweging van Schoonheid door hem je allermooiste mooiste zin te sturen, ‘een al bestaande zin, of zelfbedacht.’ ‘Al die zinnen,' laat Spits weten, 'stapel ik op elkaar, net zolang tot we een gedicht hebben dat naar de hemel reikt.’ Vooruit, ik parkeer mijn cynische ik en mail hem mijn allermooiste zin: Geen oorlog is al vrede genoeg, het motto van Naar...

Waarin ik me voorstelde dat een kind de krant opensloeg en tot haar verbazing haar moeder uitbundig juichend op de foto zag staan. Haar moeder, zag ze dat nou goed? Ze zag het goed. Maar waarom moest haar moeder zo juichen? Was het toen haar broertje geslaagd was voor zijn zwemdiploma? Of moest haar moeder juichen toen de uitslag van haar doorstroomtoets bekend werd? Of was het toen ze te horen kreeg dat opa binnenkort een lintje krijgt omdat hij 25 jaar bij de vrijwillige brandweer in het dorp...

waarin er doden vielen op het slachtveld, heel veel doden. De wapenhandelaars wrijven zich in de handen. De wind is gedraaid, de Koude Oorlog is terug. Er was een tijd dat ik afscheid nam van de ING, de bank belegde ook met mijn dubbeltjes en kwartjes in wapens en ik wilde geen bloed aan mijn handen, ook niet een beetje bloed. Dat wil ik nog steeds niet, maar Oekraïne moet gesteund en Europa moet rearmed. Geen woorden maar wapens. Er was een tijd dat ik PSP stemde, de Pacifistisch...


De wonderlijke wereldreis van Zebedeus, met illustraties van Annette Fienieg, staat op de shortlist van de prijs voor het beste filosofische kinderboek 2024, waarin Zebedeus de Beer op zoek gaat naar het einde van de wereld en onderweg de meest wonderlijke figuren tegen komt: een kikker met liefdesverdriet, een konijn dat eigenlijk een duif is en een beeldhouwer die nog nooit iets heeft gemaakt. Zebedeus doet het goed bij de filosofen, vorig jaar werd Zebedeus en het ganzenbord van Wisse ook al...

De schelmenstreken van Reinaert de Vos, mijn bewerking van het bekende middeleeuwse dierenepos, is opnieuw herdrukt, de zesde druk alweer. Het boek, met schitterende illustraties van dertien verschillende illustratoren, van Carl Cneut tot Sylvia Weve, was Boek van de Maand bij DWDD en is bekroond met een Vlag & Wimpel van de Griffeljury. Te koop in de boekwinkel of (met handtekening!) rechtstreeks bij mij te bestellen.

Op 13 juli 2024 vond er een mislukte moordaanslag plaats op Donald Trump, hij kwam er met een schampschot aan zijn rechteroor vanaf. ‘God heeft me gered,’ beweerde Trump in zijn speech van 20 januari jongstleden. Klopt het dat God hem heeft gered? Tijd om te factchecken en omdat Mark Zuckerberg het niet meer doet, besloot ik het zelf te doen. Ik belde God en nadat ik zeker anderhalf uur in de wacht had gestaan, kreeg ik Hem eindelijk aan de lijn. ‘Het klopt en het klopt niet,’ sprak God...

Wie is je vader, wie is je moeder? Leuk dat u dat vraagt. Ik ben het afgelopen jaar bijna onafgebroken met die vraag bezig geweest, ik ben er nog niet uit. Het komend jaar ga ik ermee door, ergens in het najaar hoop ik dan iets van een antwoord te hebben gevonden, te lezen in de roman Zien wat van gisteren overbleef. Mooie titel, een kinderboek? Een boek voor volwassen. Nee, niet zeggen. Wat niet zeggen? Eindelijk een echt boek, niet zeggen. Ik houd mijn mond al. Fijn, vraag me anders of ik het...

Meer weergeven